Een tuingrens die varieert, die vervaagt.

Het is voor iedereen herkenbaar. Bij de invulling van een nieuwe tuin storten we ons als eerste op de grenslijn. Daar moet een haag, een muur of een schutting komen, liefst twee meter hoog zodat privacy gewaarborgd is. Pas daarna kijkt men, helemaal tot rust gekomen, naar de tuin.  Jammer, want niets is mooier wanneer de tuingrens op een creatieve manier overgaat in de tuin. Geen ‘Berlijnse muur’ dus, maar een wand die varieert, die vervaagt.

Het is een basisregel als het gaat om tuinontwerpen;  probeer niet als eerste op elke grenslijn hetzelfde materiaal met een zelfde hoogte te zetten want met een beetje variatie maak je de tuin veel interessanter. Kies daarbij liefst voor hooguit twee verschillende materialen, meer variatie werkt al snel onrustig. Voorbeeld: zet niet op alle grenslijnen een haag van beuk maar probeer ook een deel te beplanten met taxus. De wisselwerking van de twee planten is perfect. Beuk kleurt elke seizoen anders en Taxus is jaarrond hetzelfde. Wispelturig gecombineerd met solide. Mooi kan het daarbij zijn om taxus ook de tuin in te laten komen, maar dan in lage vorm, als een lage haag of als geknipte blokvorm. Door het materiaal op de erfgrens in verschillende hoogtes de tuin in te laten komen, vervaag je die erfgrens.

Spelen met hoogteverschillen en openingen.

Probeer daarnaast ook altijd iets te doen met openingen en hoogteverschillen in de wanden op de erfgrens. Van welk materiaal deze ook gemaakt zijn. Een mix van beuk, haagbeuk en taxus. (zie foto hierboven) Door hagen in lage vorm in de tuin terug te laten komen, vervaag je de nadruk die vaak op de erfgrens ligt en maak je de vlakverdeling boeiend. De altijd noodzakelijke hoogte is hier gerealiseerd door een viertal, nog jonge, bolplatanen.

Op de foto hiernaast, smalle openingen in een hoge beukenhaag. Privacy blijft voor het overgrote deel gewaarborgd en ruimtelijkheid wordt optimaal benut. Wie een beetje handig is met de snoeischaar kan ook een ‘raam’ in een haag knippen. Een opening in een taxushaag met een ruime meter daarachter een tweede taxushaag. Zo is spanning gecreëerd en lijkt de tuin groter.  Een boom tussen de twee hagen zou het ontwerp nog meer ten goede komen…

Een haag toch iets te veel werk?

Misschien vindt u het allemaal wel mooi zo’n groene haag, maar u heeft geen zin in het onderhoud, of u heeft gewoon niet zoveel ruimte voor een mooie groene wand in de tuin? Dan is het een goede optie om te kiezen voor een natuurlijke afscheiding.