Eeuwenoude ergernis. Terecht of onterecht?

Alles heeft in die gevallen te maken met de manier waarop zo’n plant zich vermeerdert. Vaak gaat het om planten met snel groeiende ondergrondse uitlopers of planten die veel en snel kiemend zaad produceren. Die planten zorgen voor ruis in een tuin waar goed is nagedacht over composities en combinaties. Zevenblad scoort hoog als het gaat om ergerlijke onkruiden maar ook de paardenstaart, vaak heermoes genoemd, zorgt voor irritatie.

De paardenstaartfamilie

Is die irritatie terecht of niet? Laten we eerst de geschiedenis eens bekijken, dat werpt een heel ander licht op de plant. De paardenstaartfamilie (Equisetaceae) is een familie bestaande uit sporenplanten en is sterk verwant aan de varenfamilie. Equisetum is een levend fossiel, hij overleefde de dinosaurussen. De plant toont ons het verre verleden, toen planten nog niet het vermogen hadden om bloemen te vormen. Wie stil staat bij een paardenstaart – het Latijnse equu betekent paard, seta betekent stug haar. De plant vertelt veel meer dan in eerste instantie wordt gedacht.

Natuurlijk kan de bekendste soort, E . arvense ook wel eens akkerpest genoemd, zich buitengewoon snel uitbreiden in de tuin. De plant bestrijden is lastig omdat de ondergronds uitlopers makkelijk breken en elk stukje dat achterblijft weer eenvoudig verder groeit. Het zoeken van de juiste, stevige buurplanten kan voor redding zorgen. Tussen solide buurplanten legt de paardenstaart het loodje. Zo simpel is het dan ook wel weer.

Het grappige is dat andere soorten geregeld te koop worden aangeboden bij tuincentra. Die soorten hebben eenzelfde uitstraling als het ‘venijnige’ onkruid maar mogen ineens wel, met name omdat hun groei minder explosief is. Behalve het prehistorische uiterlijk hebben de planten waarde als ‘architectonische’ plant vanwege de sterk verticale groeiwijze. En het fijne blad laat zich mooi combineren met breedbladige planten.